Czego potrzebuje świat? - Mt 4, 12-23

Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: "Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego. Droga morska, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło". Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: "Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie".

Gdy Jezus przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci, Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: "Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi". Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.

A gdy poszedł stamtąd dalej, ujrzał innych dwóch braci, Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, jak z ojcem swym Zebedeuszem naprawiali w łodzi swe sieci. Ich też powołał. A oni natychmiast zostawili łódź i ojca i poszli za Nim.

I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.

To jest znamienne, że Jezus nie mówi o sobie jako o reformatorze świata. Nie mówi, że przyszedł zmieniać złych ludzi w dobrych. Nie mówi też swoim pierwszym uczniom, że ich misją będzie pouczanie ludzi. Jezus określa siebie "wielkim światłem", czyli kimś upragnionym przez ludzi, kto pomaga znaleźć dobrą drogę. Uczniom zaś zapowiada, że będą "rybakami ludzi", czyli kimś, kto wydobywa innych z różnych trudnych i złych sytuacji.

Tak naprawdę bowiem człowiek może się zmienić tylko sam. By jednak mógł to zrobić, musi mieć światło i wsparcie. W każdym człowieku jest dobro, ale ono często nie dochodzi do głosu ze względu na ciemności, w których on tkwi i ze względu na słabość.

Może słysząc dzisiejszą Ewangelię staniemy się bardziej skorzy do niesienia światła Dobrej Nowiny i do wspierania najsłabszych? Aby człowiek mógł się zmienić, musi zostać należycie obdarowany Prawdą i Miłością.