Czytaj Słowo: Serce pełne zachłanności

Przeczytałem jedenasty rozdział Ewangelii według św. Łukasza i słuchałem, co Duch mówi do Kościoła.

Kościołowi, który zanosi do mnie modlitwy we wszystkich sanktuariach rozrzuconych po swojej ojczyźnie napisz: To mówi ten, który posłany jest przez Ojca, by w Jego święte imię zwiastować nadejście królestwa, Ten, który jest większy od króla Salomona i proroka Jonasza.

Ty, którego podziwiają za pielgrzymki, peregrynacje i nowenny, za potężne msze i procesje, który gromadzisz niespotykane gdzie indziej rzesze wiernych. Jakże pragnę, by zapłonął płomień twojej modlitwy, natrętnej i naprzykrzającej, której będę musiał wysłuchać i wylać na ciebie Ducha Świętego. Proś, a otrzymasz, szukaj, a znajdziesz, pukaj, a otworzę ci.

Ale ten lud czci mnie wargami, a jego serce jest pełne zachłanności i przewrotności. Uczestnicy tej samej modlitwy nienawidzą się i jeden przeciwko drugiemu występuje. Jeśli walczą sami ze sobą, jak może przetrwać w tobie moje królestwo? Kto nie zbiera ze mną, ten rozprasza. Budujesz pomniki Janowi Pawłowi, a o jedności, którą głosił zapomniałeś, wynosisz na ołtarze księdza Jerzego, a zło, złem chcesz zwyciężać.

Jeśli nie wypełnisz się moim słowem i pragnieniem pełnienia mojej woli, tak w niebie jak i na ziemi, serca twoich dzieci pozostaną puste, posprzątane i przyozdobione, otwarte na pokusy złego, a światło, które jest w tobie stanie się ciemnością. Zadbaj nie o to, jak cię widzą, ale o to jaki jesteś, gdy nikt nie patrzy. Pamiętaj, że zażądam od ciebie rachunku z dziedzictwa wiary, którą otrzymałeś od ojców. Zapytam synów i córek, jaką wiarę odziedziczyli po swoich rodzicach. Dzieci będą na sądzie sędziami rodziców.

Paweł Kozacki OP - przeor krakowskich dominikanów

Tekst pochodzi z adwentowego cyklu "Czytaj Słowo" dostępnego tutaj. Codziennie ukazują się tam również rozważania "Co Bóg mówi do mnie" i komentarze biblijne.