#Ewangelia: poranna modlitwa, która odmienia życie

TEKST EWANGELII:

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień od niego odsunięty.

Maria stała przed grobem, płacząc. A kiedy tak płakała, nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa: jednego w miejscu głowy, a drugiego w miejscu nóg.

I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?»

Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono».

Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus.

Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?»

Ona zaś, sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę».

Jezus rzekł do niej: «Mario!»

A ona, obróciwszy się, powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: Nauczycielu!

Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: "Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego"».

Poszła Maria Magdalena, oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział».

J 20, 1. 11-18

KOMENTARZE:

Wojciech Jędrzejewski OP o porannej modlitwie:

Mieczysław Łusiak SJ:

To ciekawe, że kiedy Maria Magdalena szukała ciała Jezusa, to nie zrobili na niej specjalnego wrażenia nawet "aniołowie w bieli". Wszak nie mieli jej nic do powiedzenia, poza pytaniem: "Czemu płaczesz?". To pokazuje, jak ważny dla niej był Jezus. I że darzyła Go autentyczną miłością.

Czy my w chrześcijaństwie szukamy przede wszystkim Jezusa? Czy nie szukamy nie mniej (lub bardziej) "aniołów w bieli", czyli jakiś nadzwyczajności i po prostu opieki? Czy szukamy Jezusa, który przebudowuje nasze życie po swojemu? Czy szukamy Jezusa jako Mistrza Miłości, którym On był dla Marii Magdaleny?