Adalbero

Jest to dwuczłonowe imię germańskie. W pierwszym członie występuje element adal- / edel- 'szlachetny, znamienity', a w drugim -bero- 'niedźwiedź'. Mogło się mieszać z imieniem Adalbert.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Adalbertus, ang. Ethelbert, niem. Adalbero, Adalbert, Adalbrecht, wł. Adalberto, Alberto.

Święci, którzy znajdują się pośród wybitniejszych średniowiecznych biskupów o tym imieniu, nie są liczni.

Adalbero, biskup Augsburga, znany był ze swego wykształcenia. Współdziałał w zreformowaniu klasztoru w Lorsch. Utrzymywał też kontakt z opactwem w St. Gallen. Zmarł w r. 909. Pochowano go u Św. Afry. Wspominany 9 października.

Adalbero, biskup Würzburga, urodził się około r. 1010 jako ostatni hrabia na Lambach-Wels. Wykształcenie otrzymał w Würzburgu. Tam też zaprzyjaźnił się z Gebhardem z Salzburga i Altmanem z Pasawy. W r. 1045 został biskupem. Oddany reformistycznym staraniom Henryka III i Henryka IV, pośredniczył również w czasie wojny saskiej. Na sejmie w Wormacji (1076) był obok Hermana z Metzu jedynym zwolennikiem Grzegorza VII. Zasłynął także jako budowniczy kościołów i klasztorów. Nawet ze swego dziedzicznego Lambach uczynił benedyktyńską fundację. Zmarł tam 6 października 1090 r. Wcześnie zaczęto go czcić jako świętego, ale kult zatwierdzono dopiero w r. 1883.