Akwilin(Us)

Imię łacińskie, genetycznie cognomen utworzone od imienia Aquila 'orzeł' za pomocą sufiksu -inus, który oznacza przynależność do kogoś lub spieszczenie. Aquilinus to 'należący do Akwili' lub 'mały Akwila'. W Rzymie była również w użyciu żeńska forma imienia: Aquilina oraz pochodne cognomen Aquilianus (Aquiliana).

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Aquilinus, wł. Aquilino.

Święci, którzy pod tym imieniem pojawiają się w repertoriach hagiograficznych, tworzą tam dziesięcioosobową gromadkę. Historycznie nie wszyscy są jednak dostatecznie rozpoznani, a niektórzy należą do grup męczenników, znanych ledwo z imienia. Na uwagę zasługuje:

Akwilin z Evreux. Urodził się w Bayeux około r. 620. Gdy dorósł, pojął żonę i doczekał się potomstwa. Potem jednak, uzgodniwszy rzecz z żoną, zrezygnował z dalszego pożycia i oddał się praktykom pobożności. Około r. 670 został biskupem w Evreux. Jako taki uczestniczył w latach 688-689 w synodach w Rouen. Pod koniec życia oślepł. Zmarł około r. 695. Jego Żywot (BHL 655) jest niestety utworem późnym (XI w.), nie wiadomo, czy opartym na wcześniejszych źródłach.

Akwilin z Würzburga (Mediolanu). Urodził się około r. 970 w Würzburgu. Studiował w Kolonii i tam też otrzymał kanonię. Gdy wysunięto go na osieroconą stolicę biskupią, uszedł do Paryża. Potem przez jakiś czas przebywał w Pawii. Osiadł w końcu w Mediolanie i tam też zaangażował się w akcję skierowaną przeciwko zwolennikom nowej odmiany arianizmu. Znienawidzili go do tego stopnia, że wciągnęli go w zasadzkę, a potem zasztyletowali. Ciało złożono u Św. Wawrzyńca. Stało się to około r. 1015. Wspomnienie obchodzono 29 stycznia. Z czasem zaczęto go także czcić jako patrona tragarzy. W r. 1705 szczątki przeniesiono do Würzburga.