Aleksandryna

Jest to imię żeńskie utworzone na gruncie łacińskim od męskiego imienia ALEKSANDER. Aleksandryna to 'należąca do Aleksandra'. Imię to nosiła córka Antoinette Poisson, znanej szeroko jako Mme Pompadour, -piękna jak anioł-, zmarła bardzo młodo. Od tego imienia występuje skrócenie i spieszczenie Sandryna, które zyskało dużą popularność jako imię samodzielne.

W Polsce znane jest od średniowiecza jako Aleksandra.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Alexandrina, niem. Alexandra, wł. Alessandrina, Sandrina.

Aleksandryna Letto. Takie zdrobniałe imię nosiła mniszka z włoskiego rodu Letto. Urodziła się w r. 1385 w Sulmonie, w rodzinie szlacheckiej. Około r. 1400 przywdziała habit zakonny w klasztorze, w którym przebywała już jej kuzynka Małgorzata. W jakieś dwadzieścia lat później na skutek walk, które rozgorzały między miejscowymi rodami, musiały uchodzić z klasztoru. Schroniły się wtedy w Aquili, potem udały się do Foligno. Tam to przy pomocy biskupa oraz zarządcy miasta osiadły, zaszczepiając w nowym domu pierwotną regułę św. Klary. Wkrótce doczekały się licznych powołań oraz atmosfery iście zakonnej, pełnej gorliwości. Aleksandryna przez jakiś czas piastowała urząd ksieni, poza tym była też mistrzynią nowicjatu. Zasłynęła z cnót i wyrzeczeń. Zmarła 2 kwietnia 1458 r. Wpisano ją później do martyrologiów franciszkańskich, ale, o ile wiadomo, o formalne potwierdzenie kultu nie zadbano.