Amancjusz

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen utworzone od Amans 'kochający'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Amantius, fr. Amans, wł. Amanzio.

W sporej gromadce biskupów tego imienia, znanych ze wczesnośredniowiecznych zapisów, kilku ubogaconych zostało tytułem świętego. Niestety, niewiele potrafimy o nich konkretnego powiedzieć. Dlatego przykładowo wspominamy tutaj tylko jednego:

Amancjusz (Amacjusz) miał być biskupem Awinionu w czasie, gdy Alamanowie najechali w r. 266 Galię. Wezwał wówczas wiernych do wytrwania w wierze, a sam dla ocalenia miasta wydał się na okup wrogom. Poniósł wówczas z ich ręki śmierć, a tak zdobył chwalebny tytuł męczennika. Niestety, opowiadanie odrzucone zostało przez krytykę historyczną jako późne fałszerstwo. Na nic też nie zdała się próba przeniesienia dziejów Amancjusza na czas inwazji Wandalów (407).