Amos

Jest to imię pochodzenia hebrajskiego znane dzięki Księdze Amosa. Wywodzi się ze słowa pospolitego amotz 'mocny, dźwigający ciężary'.

W Polsce znane jest jako imię Jana Amosa Komeńskiego, czeskiego działacza reformacyjnego (1592-1670), który przebywał w Polsce jako minister zboru braci czeskich w Lesznie oraz jako pisarz i profesor w szkołach innowierczych.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., wł. Amos.

Amos, prorok, jeden z dwunastu nazwanych mniejszymi, znany jest przede wszystkim z księgi, opatrzonej jego imieniem (Am). Dzieciństwo spędził w Tekoa, mieście ufortyfikowanym przez Roboama, położonym 18 km na południe od Jerozolimy, na skraju nieużytków nazywanych pustynią Juda. Był pasterzem, ale trudnił się także sadownictwem i uprawiał sykomory, odmianę fig. Przejęty demoralizacją, wkradającą się zwłaszcza w życie miast takich, jak Betel czy Samaria, rozpoczął swe przepowiadanie, piętnując przede wszystkim deprawujący elity luksus oraz niesprawiedliwość popełnianą względem ubogich. Nie znajdywał posłuchu i dlatego wieścił też kary Boże. Sprzeciwiali mu się m.in. kapłani, denuncjując go jako rzekomego wroga dynastii. Może nawet opuścić musiał Królestwo Północne i swe przepowiadanie kontynuował dopiero po śmierci Jeroboama II (782-753). Grecy wspominali go pod dniami 15, 16 lub 17 czerwca, natomiast Usuardus wprowadził go do martyrologiów zachodnich pod dniem 31 marca.