Angelina
Imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, spieszczenie za pomocą sufiksu -ina imienia Angela lub forma patronimiczna od imienia Angelus - 'należąca do Anioła, córka Anioła'.
Odpowiedniki obcojęz.: łac. Angelina, ang. Angelot, wł. Angelina.
Święte, które nosiły to imię, tworzą w repertoriach hagiograficznych małą pięcioosobową grupkę. Tu tylko o najznamienitszych:
Angelina z Marciano. Urodziła się w r. 1377 jako córka hrabiego Marciano (niedaleko Orvieto) i jego małżonki, Anny z Corbara; nieraz określa się ją także tym ostatnim nazwaniem. W r. 1392 zmuszono ją do zamążpójścia, ale ona sama wymogła z kolei na mężu, że wyrzekł się pożycia. Gdy około r. 1394 zmarł, przywdziała habit tercjarek i wokół siebie zgromadziła grono dziewcząt, spragnionych, jak ona, życia doskonalszego. Utworzyły razem kilka społeczności rozrzuconych w Abruzzach, ale wywoływało to także niezadowolenie wielu. W końcu Angelinę zmuszono do opuszczenia królestwa neapolitańskiego. Osiadła wówczas w Foligno i tam w r. 1397 założyła dom franciszkanek. Fundację definitywnie zaaprobował Leon X. Życie pełne aktywności i ekstaz Angelina zakończyła w r. 1435. Wspomnienie obchodzi się 25 grudnia.
Angelina Brankovič (Majka Angelina). Była córką albańskiego wielmoży Aranita. W r. 1460 poślubiła wygnanego despotę serbskiego, Stefana Ślepego. Potem przez jakiś czas żyła w niedostatku na zamku Belgrado. Synowie zabrali ją następnie do Weittersfeld koło Gurk, na zamek, którego im użyczył cesarz Fryderyk III. Z kolei Maciej Korwin podarował im zamek Kupinik /Kelpén/ w pobliżu Mitrovicy. Jej syn Jerzy, który już przedtem hojnie obdarowywał klasztory, sam w r. 1496 został mnichem i przyjął imię Maksym. On to następnie jako metropolita zorganizował hierarchię na Wołoszczyźnie. Wróciwszy na Węgry, założył klasztor w Krušedol. We Fruška Gora, w jego pobliżu, Angelina została wtedy ksienią klasztoru żeńskiego. Jerzy zmarł w r. 1516 jako metropolita Belgradu. Sześć lat wcześniej zmarła matka. Rodziców i rodzeństwo uznano spontanicznie za świętych. Wspomina się ich razem w dniu 10 grudnia, a w Kościele serbskim ponadto 30 lipca.