Artemas

Jest to hipokorystyczna (spieszczona) forma greckiego imienia Arthem-s 'zdrowy' lub Artemíd-ros 'dar Artemidy'.

W Polsce imię znane w postaci Artym od w. XV (Artym, Hartym, Artymi, Hartymi) na pograniczu polsko-ukraińskim. Od imienia Artym pochodzą nazwiska Artymiec i Artymow.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Artemas.

W literaturze hagiograficznej spotykamy dwóch świętych oznaczonych tym imieniem. Jeden, młodociany męczennik, wydaje się być postacią legendarną; co do niego, odsyłamy do BHL 717 oraz Catholicisme 1 (1948), 879. Tu parę słów o drugim:

Artemas, towarzysz św. Pawła. Apostoł wymienia go jedynie w Tt 3,12 jako tego, którego ewentualnie posłałby zamiast Tychika na Kretę. Chodziło o zastąpienie adresata listu, którego Paweł wzywał do siebie. Greckie tradycje liturgiczne dopatrują się w Artemasie późniejszego biskupa Listry, w Izaurii. W synaksarium konstantynopolitańskim pojawia się kilkakrotnie: 30 czerwca, 30 października i 22 lipca.