Attyk

Imię łacińskie, genetycznie imię niewolnika 'pochodzącego z Attyki' (gr. Attikós), wielokrotnie wspominane w inskrypcjach. Na gruncie łacińskim było podstawą imion: Atticula, Atticilla, Atticillianus, Atticillus, Atticianus.

Z dziejów literatury łacińskiej znany jest Titus Pomponius Atticus, bogaty ekwita rzymski (110-32 przed Chr.), znawca literatury i historyk, który spędził w Atenach 20 lat (stąd cognomen Atticus). Był to pierwszy znany księgarz-wydawca, który miał skryptorium, gdzie wykształceni niewolnicy kopiowali dzieła literackie. Zachowało się ok. 400 listów Cycerona do Attyka (Ad Atticum).

W Polsce imię się nie przyjęło.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Atticus, gr. Attikós, wł. Attico.

W literaturze hagiograficznej, zwłaszcza w starych martyrologiach, występuje wielu męczenników, oznaczanych tym imieniem. Słabo są rozpoznani w źródłach. Tu więc tylko o jednym:

Attyk i towarzysze, męczennicy. Martyrologium wymienia ich pod dniem 6 listopada, ale wydaje się, że tylko Attyk może być nazwany męczennikiem frygijskim. Inni męczeństwa dostąpili na terenie Afryki. Nic ponadto o nich nie wiemy.