Babolen

Imię prawdopodobnie celtyckiego pochodzenia, może irlandzka forma greckiego imienia Babýlas lub męski odpowiednik irlandzkiego imienia żeńskiego Bebhailen, Bebhailan 'pani z Irlandii'. Może to być też zlatynizowana forma spieszczenia imienia irlandzkiego Baoillan.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Babolenus, ang. Babolenus, Babolen, fr. Babouin, Baboulen, wł. Baboleno.

Co najmniej trzech wybitnych opatów noszących to imię doczekało się czci oddawanej świętym. Przedstawimy tu krótko dwóch:

Babolen, opat z Bobbio. Nie wiemy, czy na kontynent przybył razem ze św. Kolumbanem, czy też osobno. Przez pewien czas duszpasterzował w okolicach Luxeuil. Kiedy przybył w ślad za Kolumbanem do Bobbio, nie wiemy. Obrano go tam czwartym opatem, w czasie, gdy ośrodek liczył około 150 mnichów. Wystarał się dla niego o przywileje przypominające przyszłą egzempcję. W opactwie do reguły Kolumbana wprowadził elementy z reguły benedyktyńskiej. Nie znamy ani dnia, ani roku jego zgonu. Nastąpił niewątpliwie wkrótce po r. 640.

Babolen, opat z Saint-Maur-des Fossés, biografii doczekał się dopiero w w. XI. Odrzuciwszy z niej to, co wspiera się na falsyfikatach lub trąci pomyłką, powiedzieć należy, że ten irlandzki mnich, przebywający przez jakiś czas w Luxeuil, objął po diakonie Blidegizylu darowiznę Chlodwiga i był pierwszym opatem założonego tam klasztoru. Obok reguły Kolumbana zaprowadził w nim regułę benedyktyńską. Zmarł w r. 670. Ślady oddawanej mu czci odnajdujemy już w początkach IX stulecia. Wspomnienie obchodzono w dniu 26 czerwca.