Bassus

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, pierwotnie cognomen utworzone od przymiotnika bassus, -a, -um 'gruby'. Nosiło je wielu konsulów, pisarzy i uczonych chrześcijańskich.

Ze starożytności znamy Polliosa Bassusa ze Smyrny, poetę, autora antologii, sofistę.

W Polsce imię nigdy się nie przyjęło.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Bassus, gr. Bassos.

Wedle niektórych aż ośmiu świętych nosiło to imię. Na ogół słabo są źródłowo rozpoznani. Tu kilka słów poświęcimy temu, który najbardziej był może głośny, ale też najbardziej poddawany badaniom i dyskutowany.

Bassus, męczennik z Nicei. Nie mamy wątpliwości co do jego męczeństwa. Trudniej ustalić okoliczności jego śmierci oraz zagadnienie, czy i gdzie był biskupem. Wedle późnych martyrologiów śmierć ponieść miał albo między r. 249 a 251, a więc za Decjusza, albo też między r. 252 a 260, za panowania Waleriana. Dniem upamiętniającym to męczeństwo był 5 grudnia. Ale inni wskazują na prześladowanie Dioklecjańskie (284-305) i na dzień styczniowy. Gdyby męczennik rzeczywiście był biskupem, w rachubę wchodziłaby Nicea w Azji Mniejszej, nie zaś znane miasto na Lazurowym Wybrzeżu. A może był identyczny z biskupem, do którego z wygnania pisał Jan Chryzostom- Męczeństwa dostąpiłby zatem około r. 405... Są to zagadnienia nie do rozwiązania.