Benwenuta

Kobiece imię włoskie Benvenuta utworzone jest od imienia męskiego Benvenuto (zob. BENWENUT). W Polsce używane tylko w zakonach.

Święte, a raczej błogosławione, które to imię nosiły, nie są liczne. Z dwóch zaledwie, któreśmy napotkali w wykazach hagiograficznych, przedstawiamy tu jedną, ongiś dość sławną:

Benwenuta Bojani. Urodziła się w Cividale del Friuli (ongiś w państwie weneckim, dziś w prow. Udine, płn. Włochy) dnia 4 maja 1255 r. Była siódmą córką włoskiego szlachcica. Wcześnie zaczęła zdradzać skłonności do bogomyślności i umartwień. Te ostatnie były w pewnym młodzieńczym okresie jej życia tak surowe i nieumiarkowane, że przyprawiły ją o ciężką chorobę. Odzyskała jednak zdrowie ślubując pielgrzymkę do grobu św. Dominika w Bolonii. Wcześnie została też tercjarką dominikańską. Obdarzona nadzwyczajnymi darami, przeżywała również okresy depresji i trwóg. Zmarła młodo, 29 lub 30 października 1292 r. Jej kult, żywy zwłaszcza w środowiskach dominikańskich, zatwierdził w r. 1765 Klemens XIII.