Blitmund (Blimont)

Jest to germańskie imię dwuczłonowe, złożone z elementów blit- / blid- 'pogodny, wesoły, ładny' i -mund / -munt 'obrona'.

W Polsce imię to nie jest używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Blitmundus, fr. Blimont.

Blitmund. O nim także niewiele wiemy. Ułamki danych pochodzą z Jonaszowej Vita Attalae (BHL 742), a także z anonimowej Vita Walerici abbatis (BHL 8762). Urodził się prawdopodobnie w krainie nad Izerą, w Delfinacie. Życie mnisze rozpoczął w Leuconaus, w Pikardii. W 622 wybrano go na opata. Rok później uszedł przed najazdami Normanów do Italii. W Bobbio pozostał do r. 627. Po powrocie na miejscu swego opactwa zastał same ruiny. Przystąpił wtedy do jego odbudowy, a klasztor dedykował św. Waleremu. Zmarł 3 stycznia 650 r.