Bonus

Jest to stare cognomen rzymskie o znaczeniu 'dobry, piękny'. Wielokrotnie wspomniane w inskrypcjach (zob. BONA).

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Bonus.

Wśród duchownych i innych wybitnych postaci chrześcijańskiej starożytności i średniowiecza było wielu zapisanych w rocznikach pod tym imieniem. Takich, którzy otoczeni zostali czcią wiernych, znalazło się wśród nich pięciu. Stosunkowo mało byli znani. Przedstawimy tu więc tylko jednego, który posłużyć może za przykład zjawiska w hagiografii starożytnej częstego.

Bonus i towarzysze, męczennicy rzymscy. W Passio Stephani papae (BHL 7845), nie cieszącej się uznaniem wśród historyków starożytności, wspomniano kilku duchownych Rzymu, którzy w dniu 1 sierpnia 256 r. aresztowani zostali i straceni bez wyroku sądowego. Był wśród nich Bonus, przedstawiany nieraz jako kapłan, a także Faustus, Maurus, Primitivus, Calumniosus, Jan, Exsuperius, Cyryl, Bazyli, Teodor, Castulus i Andrzej. Niczego więcej o nich nie wiemy.