Brekan (Breccan, Broccan, Berc

Jest to imię pochodzenia celtyckiego. Wywodzi się z celtyckiego brigh- 'silny, mocny, mężny' lub od imienia bogini Bricia.

W Polsce imię to w różnych jego postaciach nie występuje.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Brecanus, Breccanus, Broccanus, Berchenus.

Święci irlandzcy, których w prastarych lokalnych martyrologiach spotykamy pod tym lub innym, ale bliskobrzmiącym imieniem, nasuwają znów problemy, chyba nie do rozwiązania. Martyrologium z Tamlacht, które jest może najstarsze i pochodzi z początków IX stulecia, wymienia pod dniem 1 maja jakiegoś Brekana biskupa, ale zaraz potem spotykamy tam innych licznych Brekanów. Czy były to postacie identyczne, które pomnożenie wspomnień zawdzięczały rozszerzającemu się kultowi- Liber Ardmanchanus (około 700 r.) dopatrywał się w Brekanie - Franka, który był towarzyszem św. Patryka. Additamenta do tego zbioru wymieniają jakby innego Brekana, a podobnie postępują inne wczesne pomniki piśmiennictwa irlandzkiego (Notulae, Vita tripartita Sancti Patricii itd.). Trudno wyplątać się z gąszczu imion i wzmianek...