Brychan

Jest to zlatynizowana forma imienia celtyckiego, genetycznie patronimicum od jakiegoś imienia z pierwszym elementem bric- / brig- 'mężny, silny'.

W Polsce imię jest nieznane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Brichanus, Bricanus.

Brychan z Brecknock. Miał być synem irlandzkiego księcia Anlacha. Przybywszy do Walii, poślubił jakąś miejscową księżniczkę, z którą miał ponoć 24 synów i 25 córek. Około r. 420 został królem Brytanii. O śmierć przyprawili go Sasi. Wszystkiego tego wraz z imionami jego dzieci, odnajdywanymi w wezwaniach walijskich kościołów, nie potwierdzają jakiekolwiek wiarogodne źródła. Do czynienia mamy zapewne z przekształceniem imienia Brekan (Brokan), o którym mówiliśmy powyżej. Ten przeniesiony do Walii kult spowiły rychło tamtejsze bogate legendy. Hagiografowie znają niejeden taki wypadek. Natomiast motyw licznej rodziny pochodzi może z niewłaściwego rozumienia wyrazu familia, używanego często w znaczeniu wspólnoty (zakonnej).