Brytoniusz

Jest to imię pochodzenia celtyckiego, pierwotnie cognomen utworzone od nazwy etnicznej Brytów, lub germańskie imię skrócone w formie zlatynizowanej Britto / Britton(us) / Britt / Briet / Briede / Briddo.

W Polsce nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Britonius.

Brytoniusz był biskupem Trewiru mniej więcej w latach 374-386. W r. 374 uczestniczył w synodzie w Valence, a w r. 382 był w Rzymie na synodzie, zwołanym przez papieża Damazego. Miał tam okazję zetknąć się ze świętymi Ambrożym i Hieronimem. W liście synodalnym, wysłanym przez biskupów Wschodu, jego imię figuruje tuż po imionach Damazego i Ambrożego. Bronił potem przed władzami cesarskimi biskupa Itacjusza. Zmarł w r. 386 lub krótko przed nim, bo w tym właśnie roku św. Marcin uczestniczył w sakrze jego następcy, Feliksa. Wspomnienie przypadało 5 maja.