Ceran

Imię pochodzenia celtyckiego (irlandzkiego) od wyrazu pospolitego cera, ceara 'czerwony'. Forma Ceran jest zdrobnieniem za pomocą sufiksu -an. Zatem Ceran to 'czerwoniutki'. Może to być też jedna z obocznych form innego celtyckiego imienia: Ciaran, które zanglicyzowano na Kieran.

W Polsce imię nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Ceranus, ang. Ceran, Ciaran, Kieran, Queran, fr. Céran, Ceranne.

Ceran, biskup Paryża. Porównywano go później z Euzebiuszem z Cezarei, bo - jak autor Historii kościelnej - miał troskliwie zbierać akta męczenników. W r. 614 uczestniczył w piątym synodzie paryskim. Gdy zaś w r. 625 odbywano synod następny, już chyba nie żył. Pochowano go w pobliżu grobu św. Genowefy. W martyrologiach widniał pod dniem 27 lub 28 września.