Domitylla (Domicela)

Jest to żeńskie imię pochodzenia łacińskiego (Domitilla), genetycznie cognomen utworzone za pomocą zdrobniającgo przyrostka -illa od gentilicium Domitius. Gentilicium to wiąże się etymologicznie z czasownikiem domito, -are lub domo, -ui, domitum 'oswoić, poskromić, pokonać' (staroind. dámyati, gr. damá-, goc. gatamjan, niem. zahm 'spokojny, łagodny'). Funkcję zdrobniającą pełnił też sufiks -ella, np. Petronilla, Petronella. Ród Domicjuszów był pochodzenia plebejskiego, a najważniejsze jego gałęzie to: Ahenobarbi, Calvini i Corbulones.

W Polsce imię to występuje rzadko, przede wszystkim w formie Domicela.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Domitilla, ang. Domitilla, fr. Domitille, niem. Domitilla, ros. Domicilla.

Święta - jedyna, jaką w wykazach hagiograficznych zdołaliśmy odnaleźć pod tym imieniem - jest postacią pojawiającą się w legendarnej opowieści o świętym Nereuszu i Achillesie (zob. Achilles, męczennik rzymski). Nawet w hagiograficznym piśmiennictwie średniowiecza nie zajęła ona poczesnego miejsca. Autorzy zwięzłych kompilacji, od Florusa poczynając a na Piotrze Calo kończąc, zaledwie ją wspominają. W Martyrologium Rzymskim widnieje pod dniem 12 maja.