Tego dnia świętują
Jest to imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen od cognomen lub gentilicium Domitius. Domitianus to 'należący do Domitiusa, wyzwoleniec Domitiusa, adoptowany przez Domitiusa'. Podstawę cognomen stanowi wyraz pospolity domitus, -us 'oswojenie, poskromienie'. Zatem imię Domicjan możemy rozumieć...
Zobacz więcejJest to imię pochodzące z języka łacińskiego, od przymiotnika dominicus, -a, -um 'pański, należący do pana'. Dominik (Dominicus) to 'należący do Pana' (-Pan- w znaczeniu Bóg). Jest to więc chrześcijańskie imię teoforyczne. W Polsce poświadczone jest w XIV w., ale większą popularność zyskuje w w. XVII...
Zobacz więcejJest to żeńskie imię pochodzenia łacińskiego (Domitilla), genetycznie cognomen utworzone za pomocą zdrobniającgo przyrostka -illa od gentilicium Domitius. Gentilicium to wiąże się etymologicznie z czasownikiem domito, -are lub domo, -ui, domitum 'oswoić, poskromić, pokonać' (staroind. dámyati, gr. damá-,...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego, genetycznie nomen gentilicium Flavia (a dla mężczyzny Flavius); utworzone zostało od przymiotnika flavus, -a, -um 'płowy, żółty; blondyn'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Flavia, ros. Fławija. W martyrologiach imię pojawia się trzy razy. Mimo to zatrzymywać się...
Zobacz więcejJest to imię biblijne z grupy hebrajskich imion teoforycznych, zawierające element Jo-, który pochodzi ze skrócenia Jahveh, Jehovah 'Bóg'. Imię Jan (Johhanan) znaczy 'Bóg jest łaskawy'. W Polsce imię znane jest od średniowiecza (1202 r.) i poświadczone w dokumentach w formach: Jan, Jen, Joan, a także...
Zobacz więcejImię mityczne znane z greckiego podania o Argonautach. Nosił je syn Aizona, króla Jolkos w Tesalii. Etymologicznie wiąże się ze słowem pospolitym ja- lub jaómai 'leczę, pomagam przynosić ulgę'. Można by więc rozumieć imię Jás-n jako 'lekarz'. Może to być też zhellenizowana forma semickiego (hebrajskiego)...
Zobacz więcejŻeńska forma imienia JAN. U nas znana od XIV wieku. Obecnie używane spieszczenia: Joaśka, Joasia (czasem Asia). W Polsce powstała w czasach nowszych druga forma tego imienia utworzona od imienia Jan: Janina (por. Karolina). Imię, traktowane w formie podstawowej jako odrębne od Joanny, miesza się z nią...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia późnołacińskiego, utworzone na podstawie greckiego przymiotnika pankrat-s 'wszechmogący, zwycięski'. Pierwotnie było to w łacinie tzw. supernomen albo signum. W Polsce poświadczone od w. XIII w formach: Pankrac, Pangrac, Pankrat. Jeden z bohaterów Nie-Boskiej komedii Krasińskiego...
Zobacz więcej