Eksuperancjusz

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen Exsuperantius od Exsuperans. Z kolei Exsuperans to z gramatycznego punktu widzenia partic. praes. act. użyte w funkcji nazwy własnej. Exsuperantius / Exuperantius to 'pochodzący od Exsuperansa, syn Exsuperansa', zaś Exsuperans to 'wybijający się ponad coś'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Exsuperantius, Exuperantius.

Hagiografowie doszukali się czterech świętych tego imienia. Tu wystarczy krótko przedstawić tego, który w tej grupce stał się może najsławniejszy:

Eksuperancjusz, biskup Rawenny. Nie znaczy to, byśmy wiele o nim wiedzieli. Na liście rządców tej starożytnej diecezji był dwudziestym, nie wiadomo jednak, na jaki czas przypadł jego pontyfikat. Niektórzy umieszczali go w okresie 425-430, ale inni przesuwają go w pobliże r. 477. Za pierwszą hipotezą przemawia ta okoliczność, że w czasie jego rządów Aecjusz zamordował patrycjusza Feliksa i że rządziła wówczas Galla Placydia. Za rządów biskupa miano też wybudować kościół pod wezwaniem św. Agnieszki. Tam Eksuperancjusza pochowano. Jego wspomnienie obchodzono 30 maja.