Erminold

Imię germańskie złożone z elementów: Ermin (zob. ERMIN) i -wald (od czasownika waltan) 'panować, władać'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Erminoldus, fr., niem. Erminold.

Erminold z Prüfening. Wywodził się z rodziny rycerskiej, osiadłej w Szwabii. Wcześnie przeznaczono go na służbę Bożą i oddano opactwu w Hirsau (w Czarnym Lesie). Wyniósł stamtąd niezłomne przywiązanie do Kościoła i reguły benedyktyńskiej. W r. 1106 Gebhard, biskup Spiry, wezwał go, aby zreformował podupadające opactwo w Lorsch, ale misja się nie powiodła. Mnisi uważali, że jest zbyt wymagający i kpili zeń w wierszach. Wrócił wtedy do macierzystego klasztoru, ale w r. 1114 św. Otto z Bambergi wezwał go znów, aby stanął na czele założonego przezeń klasztoru w Prüfening. Tam także ściągnął na się niechęć mnichów, którym przedkładał wymagania, ich zdaniem, zbyt wygórowane. Zranili go w czasie sprzeczki, na skutek czego zmarł 6 stycznia 1121 r. Czczono go później jako męczennika, ale o oficjalną kanonizację się nie postarano.