Euniusz

Imię pochodzenia greckiego: Eúne-s 'dobrze żeglujący', a także 'szkutnik'. Formalnie rzecz biorąc, łacińskie Eunius to cognomen utworzone od podstawy Eunus, opartej na wspomnianym wyżej imieniu greckim. Ze starożytności dobrze jest znany niewolnik Eunius: w latach 138-132 dowodził on powstaniem niewolników, którzy utworzyli własne państwo (tzw. królestwo nowosyryjskie).

W odniesieniu do przedstawianego poniżej świętego należy jednak przyjąć, że jego imię Eunius jest zlatynizowaną formą irlandzkiego imienia Oanagh, Uon 'jagniątko, owieczka'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Eunius, Euninus, ang. Eunus, Eunius, fr. Euny, Uny, Evney.

Euniusz. Żył w V lub VI w. w Kornwalii. Mówiono, że przybył tam z Irlandii, ale mimo żywych kontaktów między krajami we wczesnej epoce ich chrześcijaństwa, żadnych na to dowodów nie posiadamy. O świętym zresztą nic właściwie nie wiemy. To tylko należy stwierdzić, że jego kult był niewątpliwie kultem starodawnym, w okolicach dobrze zakorzenionym, może także żywym po drugiej stronie Kanału. Wspomnienie obchodzono 1 lutego.