Famian

To imię wywodzi się z języka łacińskiego. Zostało utworzone na wzór starych cognominów rzymskich za pomocą sufiksu -ianus od rzeczownika fama, -ae 'wieść, sława'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Famianus, wł. Famiano, Quart, Quardo, Wardo.

Famian, cysters. Urodził się w r. 1090 w Kolonii, w rodzinie zamożnych mieszczan. Wstąpiwszy do stanu duchownego, rychło dał się poznać jako wielki jałmużnik. Mając lat osiemnaście, wybrał się do Rzymu. Potem przez sześć lat przemierzał Italię. W r. 1114 udał się do Hiszpanii. Przez trzy lata przebywał tam u pewnego eremity w Galicii. Stamtąd udał się do Compostelli. W r. 1142 przyjął w Osera habit cysterski, a nieco później święcenia kapłańskie. W r. 1144 otrzymał pozwolenie na odbycie pielgrzymki do Ziemi Świętej. Zajęła mu trzy lata. W r. 1149 znów był w Rzymie. Stamtąd udał się do Gallese, gdzie zapowiedziawszy dokładną datę swej śmierci, zmarł 8 sierpnia 1150 r. Zwał się właściwie Quart (Quardo, Wardo), ale lud z uwagi na sławę jego świętości i zdziałanych cudów nazwał go Famianem (od włoskiego fama, sława). Pod tym też imieniem Hadrian IV miał go w r. 1155 wpisać w poczet świętych.