Gajusz

Imię dobrze znane z historii starożytnej. Jego pochodzenie do dziś nie zostało wyjaśnione. Jedni wywodzą je z języka greckiego, inni uważają za pożyczkę etruską w języku łacińskim. Do dziś znane jest powiedzenie (rzymska przysięga małżeńska): -ubi tu, Caius, ibi ego, Caia - gdzie ty, Gajuszu, tam i ja Gaja-.

W Polsce poświadczone w formie Gajusz w r. 1394, ale prawdopodobnie dotyczy ono człowieka niepolskiego pochodzenia.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Caius, Gaius, hiszp. Cayo, ros. Gaij, wł. Caio, Gaggio.

Święci, którzy nosili i własną krwią - jako męczennicy - uświęcili to imię, nie są liczni. Wchodzą w skład grup, spośród których nie wyłaniają się wyraziście. Przykładem może być Aleksander, męczennik z Apamei, o którym już wspominaliśmy. Tam też odsyłamy.