Gauderyk (Galderyk, Gałderyk)

To zromanizowana forma imienia germańskiego, złożonego z elementów: walt- / wald- (od czasownika waldan, waltjan) 'panować, władać' i -rich / -rik 'władca, panujący'.

Z Polski brak poświadczeń tego imienia.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Gaudericus, Galdericus, Valdericus, fr. Gaudéric, Galdéric, Galdry, Gaudérique, Gaudry, Goëric, Joudry, hiszp., wł. Galderico.

Gauderyk, wspominany 16 lub 17 października. Czczono go dość intensywnie na południu Francji. Miał być rolnikiem, a żył podobno około r. 900 w małej miejscowości okręgu Fanjeaux. Uchodził za orędownika w czasie epidemii lub suszy. Jego kult cieszył się najpierw powodzeniem w dolinie Hers. Potem zdobył sobie uznanie w całym Roussillon, do czego przyczynili się benedyktyni z Canigou, którzy w r. 1014 weszli w posiadanie części relikwii świętego. Za Ludwika XIII inna ich część zawędrowała do Paryża. Nie odnaleziono natomiast żywota świętego, a tylko stare lekcje brewiarzowe, które jednak skomponowano na podłożu jakiejś legendy.