Gerold

Jest to imię germańskie, złożone z elementów: ger- / gari- / gern- 'oszczep, włócznia' i -old (- bald) 'odważny, śmiały'. Czasem bywa traktowane jako synonimiczne do imion Gerard i Gerald, Geralt.

W Polsce notowane zdaje się w pomieszaniu z imieniem Gerald, w postaciach: Gierałt, Gierwołt, Gerold od XIV w.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Geroldus, Gervaldus, fr. Gérold, niem. Gerold, Gerolt.

Literatura hagiograficzna zna dwóch świętych tego imienia. Tu krótko o tym, który doznawał może czci nieco większej.

Gerold z Kolonii. Stamtąd właśnie pochodził. W młodości wiódł życie oddane modlitwie i surowym umartwieniom. Odbył pielgrzymkę do Compostelli, potem wybrał się do Rzymu. Pragnął też odwiedzić Ziemię Świętą, ale w okolicach Cremony napadli go rozbójnicy. Zginął z ich rąk 6 października 1241 r. Mówiono, że chciał swych napastników, skłóconych między sobą, pogodzić. Uznano go dlatego za męczennika. Podobno kanonizował go Innocenty IV (1243-1254). W każdym razie otoczono go czcią, a w r. 1651 część relikwii sprowadzono do kościoła jezuitów w Kolonii. Uchodził też za patrona niewidomych.