Golinduch

Imię żeńskie o niepewnym pochodzeniu. Prawdopodobnie wywodzi się z któregoś z języków orientalnych: perskiego albo syryjskiego (aramejskiego). Wprawdzie można je wyprowadzić z języków celtyckich lub germańskich, ale w odniesieniu do przedstawionej poniżej sylwetki taki europocentryzm nie byłby uzasadniony.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Golinduch, Golindoch.

Golinduch, -męczennica za życia-. Należała do jakiejś znakomitej rodziny perskiej, zaliczanej do kategorii -magów-. Nawróciła się pod wpływem jeńców wojennych, oddanych na służbę do jej domu. Po śmierci męża, który zginął w czasie wojen prowadzonych przez Chozroesa I, dała się ochrzcić pod imieniem Marii. Wkrótce została aresztowana i osadzona w Kurystanie, letniej rezydencji Sassanidów. Tam to mógł ją odwiedzić Arystobul, poseł cesarza Maurycego. Zniosła wiele tortur. Zwolniono ją po upadku Hormizdasa IV (590) i zaprowadzono na -rzymską- stronę granicy. Udała się wówczas z pielgrzymką do Jerozolimy, a następnie wróciła do Hierapolis (ongiś prowincja Euphratensis). Spotkała się jeszcze z Chozroesem II. Zmarła 13 lipca 591 r. Mimo że czczono ją w Konstantynopolu, do synaksariów jej nie wpisano. Natomiast Stefan z Hierapolis napisał po syryjsku Vita, którą zapewne przetłumaczono na gruziński i która w ten może sposób posłużyła do sporządzenia Vita greckiej; jej pierwszą redakcję zawdzięczamy kapłanowi Eustracjuszowi.