Hildelita

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: hild- / hilt- 'walka, bitwa' i -liud / -liut / -leod 'lud, plemię'. Występuje w piśmiennictwie w formach: Hildelida, Hildeta, Hildelita, Hildelitha.

W Polsce nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Hildelida, Hildelita, niem. Hildelide, Hildeta, Hildelita, Hildelitha.

Hildelita z Barking. Urodziła się około r. 650 w możnej rodzinie anglosaskiej. Chcąc wieść życie zakonne, udała się na kontynent. Przez dłuższy czas przebywała w Chelles lub też w Farmoutiers. Gdy ufundowano opactwo w Barking (Essex), św. Erkonwald wezwał ją do pomocy. Po śmierci św. Etelburgi została ksienią tego klasztoru. To jej Aldhelm dedykował swój wierszowany utwór De laudibus virginitatis. Zmarła 24 marca około r. 717.