Himeriusz

Jest to zlatynizowana postać greckiego imienia Himérios 'pochlebca, chwalca'. W piśmiennictwie spotykane są następujące jego formy: Himerius, Hymerius, Himer, Immer, Imier.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Himerius, gr. Himérios, fr. Imier, Himier, niem. Himerius.

W repertoriach hagiograficznych znaleźć można dwóch Himeriuszów: włoskiego z Umbrii oraz helweckiego spod Berna. O jednym i drugim wiemy niewiele. Mimo to przedstawiamy świętego z terenu dzisiejszej Szwajcarii, bo przez jakiś czas jego cześć sięgała dość daleko i była w miarę intensywna.

Himeriusz, pustelnik. Nie wiemy, czy żył w VI czy też w VII stuleciu. W każdym razie osiedlił się jako pustelnik nad rzeką La Suze (na północ od Neuchâtel, dziś na terenie kantonu berneńskiego). Po jego śmierci powstał tam mały klasztor, a z czasem także miasteczko, które swą nazwę wzięło od świętego i po dziś dzień zwie się Saint-Imier. Gdy w r. 1530 krajem zawładnęli protestanci, relikwie zniszczono lub rozproszono. Mimo to w diecezjach genewskiej, bazylejskiej, lozańskiej i w Besançon nadal w dniu 12 listopada obchodzi się jego wspomnienie. Czczono go również w diecezji Lisieux oraz w opactwie Bec. Do tego rozszerzenia czci przyczyniło się zapewne powiązanie wspomnianego klasztorku z opactwem Mo-tier-Grandval.