Igor

Jest to ruska forma staronordyckiego imienia Ingvarr. Na Rusi należało do imion dynastycznych. Genetycznie jest to imię teoforyczne złożone. W części pierwszej zawarte jest imię Yngvi stisl. boga Freja z grupy Asów, a w części drugiej -varr 'czujny' od czasownika vera 'czuwać'. Imię to nosił książę kijowski Igor (877-945) oraz Igor Światosławowicz, książę nowogrodzki, siewierski i czernihowski. Jego wyprawa na Połowców jest treścią znanego eposu Słowo o wyprawie Igora. St. Rospond próbuje wyprowadzić imię ze źródła słowiańskiego I+gor 'gorzeć', ale to mało prawdopodobne.

W dawnej Polsce imię nie poświadczone. W czasach późniejszych również nie osiągnęło większej popularności. Spotykamy je rzadko u ludzi mających jakieś rodzinne powiązania z kulturą wschodniosłowiańską czy prawosławiem.

Odpowiedniki obcojęz.: ang. Igor, ros. Igor, ukr. Ihor.

Igor - jedyny święty, jakiego pod tym imieniem odnajdujemy w wykazach hagiograficznych - był potomkiem św. Włodzimierza (zob. pod tym hasłem). Na tron swego dziada w Wielkim Księstwie Kijowskim wstąpił w r. 1146, ale rządził zaledwie 12 dni. Po klęsce poniesionej w bitwie z księciem Izasławem Mścisławowiczem zrezygnował z tronu i przywdział habit mnicha. Rok później czerń wroga dynastii wywlokła go spod ikony Matki Boskiej, gdzie się modlił, i w okrutny sposób zamordowała. W r. 1150 ciało przeniesiono do kościoła w Czernihowie, gdzie odtąd czczono go jako świętego. Mimo że zginął 19 września, święto obchodzono zawsze w dniu 5 czerwca.