Tego dnia świętują
Objaśnienie onomastyczne podano pod hasłem BENIGNUS (BENIGNY). W repertoriach hagiograficznych znajdujemy tylko jedną Benignę, i to słabo rozpoznaną. Benigna z Wrocławia (Trzebnicy). Nie zachowała się i prawdopodobnie nie powstała żadna większa relacja hagiograficzna o niej (Passio). Przemiany i burze...
Zobacz więcejImię litewskie, w Polsce dosyć popularne. Imię to nosiła córka Kiejstuta, żona księcia Janusza Mazowieckiego, która na chrzcie otrzymała imię Anna. Etymologia imienia jest trudna do wyjaśnienia. Element -ut pełni funkcję zdrabniającą. Człon pierwszy łączyć można z nazwiskami lit.: Danejko, Danejkowicz...
Zobacz więcejJest to ruska forma staronordyckiego imienia Ingvarr. Na Rusi należało do imion dynastycznych. Genetycznie jest to imię teoforyczne złożone. W części pierwszej zawarte jest imię Yngvi stisl. boga Freja z grupy Asów, a w części drugiej -varr 'czujny' od czasownika vera 'czuwać'. Imię to nosił książę kijowski...
Zobacz więcejJest to imię biblijne z grupy hebrajskich imion teoforycznych, zawierające element Jo-, który pochodzi ze skrócenia Jahveh, Jehovah 'Bóg'. Imię Jan (Johhanan) znaczy 'Bóg jest łaskawy'. W Polsce imię znane jest od średniowiecza (1202 r.) i poświadczone w dokumentach w formach: Jan, Jen, Joan, a także...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego: Remigius, genetycznie cognomen utworzone od słowa pospolitego remigium, -ii 'wiosło'. Remigius to pierwotnie 'wioślarz'. W języku polskim imię to otrzymało końcówkę -iusz, jak wiele zapożyczonych imion łacińskich na -ius, np. Wergiliusz (Vergilius), Owidiusz (Ovidius) itp....
Zobacz więcejJest to imię żeńskie o niejasnej etymologii. Najczęściej przyjmuje się, że jest to żeńska forma bizantyńskiego imienia męskiego Tarásios, ale nie jest to pewne. Teresa pojawia się najpierw w Hiszpanii, a u nas w XVII w. Popularność imienia wyraźnie wzrosła po kanonizacji św. Teresy od Dzieciątka Jezus....
Zobacz więcej