Imiona świętych

Imię męskie, rzadko w Polsce występujące. Wywodzi się z łaciny, gdzie Apollinaris 'należący do Apollina, Apollinów' było przymiotnikiem, utworzonym od imienia boga Apollina (zapożyczonego zresztą przez Rzymian od Greków), opiekuna twórczości artystycznej. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Apollinaris, ang....

Imię pochodzenia łacińskiego, utworzone od participium perfecti passivi (imiesłowu przeszłego biernego) czasownika dono, -avi, -atum 'dać, darować'. Donat (Donatus) to chłopiec 'dany przez Boga'. Jest to imię synonimiczne do teoforycznych imion: Adeodatus, Teodor, Natanael. Polskim odpowiednikiem może...

żeński odpowiednik imienia Donat. Łacińskie donatus oznacza "darowany przez Boga". Donata obchodzi imieniny 17 lutego, 7 kwietnia, 21 maja, 17 lipca, 7 sierpnia, 5 października.Patronką tego imienia jest m. in. św. Donata, jedna z wczesnych świętych Kościoła katolickiego.

Imię pochodzi z łacińskiego cognomen (przezwisko) 'szczęśliwie rosnący'. W języku łacińskim jest przymiotnik faustus, -a, - um 'błogi, szczęśliwy-. Przymiotnik ten etymologicznie łączy się z czasownikiem faveo, favi, fautum 'sprzyjać, być przychylnym' oraz rzeczownikiem favor, -oris 'przychylność, życzliwość,...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie nomen gentilicium Flavia (a dla mężczyzny Flavius); utworzone zostało od przymiotnika flavus, -a, -um 'płowy, żółty; blondyn'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Flavia, ros. Fławija. W martyrologiach imię pojawia się trzy razy. Mimo to zatrzymywać się...

Jest to ruska forma staronordyckiego imienia Ingvarr. Na Rusi należało do imion dynastycznych. Genetycznie jest to imię teoforyczne złożone. W części pierwszej zawarte jest imię Yngvi stisl. boga Freja z grupy Asów, a w części drugiej -varr 'czujny' od czasownika vera 'czuwać'. Imię to nosił książę kijowski...

Jest to imię łacińskie utworzone od imienia Just (Iustus) za pomocą przyrostka -inus, który tworzył przymiotniki przynależnościowe. Justyn (Iustinus) to 'przynależący do Justa (Iustusa)'. Imię w Polsce poświadczone w 1222 r., ale nigdy nie stało się zbyt popularne. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Justinus,...

Jest to imię łacińskie wywodzące się z rzymskiego cognomen Constantius. Forma ta jest tworem wtórnym, pochodzącym od przymiotnika constans 'stały, niezmienny'. W Polsce imię nie jest poświadczone, natomiast jest znany z 1254 r. żeński odpowiednik Konstancyja, z łac. Constantia. Formalnie rzecz biorąc...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen od słowa pospolitego placidus, -a, -um 'spokojny, łagodny, dobrotliwy'. W Polsce imię to na przestrzeni dziejów występowało sporadycznie, nigdy nie osiągnęło szerszej popularności. Tytuł książki J. A. Jabłonowskiego (1751 r.): Ostafi po polsku,...