Juwin

Imię pochodzenia łacińskiego, utworzone za pomocą przyrostka -inus od imienia boga Iupitera (gen. Iovis). Forma Iuvin jest pochodzenia dialektalnego.

W Polsce nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Iovinus, Iuvinus, fr. Juvin, Jovin, Jouin, Join, Jevain.

Juwin, jedyny święty, jaki w wykazach hagiograficznych widnieje pod tym imieniem, jest postacią czczoną w Saint-Juvin, w Ardenach. To, co o nim pewnego można powiedzieć, sprowadza się do stwierdzenia, że w tej

miejscowości był pasterzem i pustelnikiem. Czczono go także w opactwie Św. Tymoteusza w Reims. Żył może w X stuleciu, ale niektórzy sądzili, że to na początku V stulecia stał się ofiarą inwazji wandalskiej. Jeszcze inni z kolei dopatrywali się w nim miejscowego proboszcza, którego na podstawie fałszywych podejrzeń skazano na dożywotni los pasterza i parobka. Późna Vita Juwina jest pobożną opowieścią, natomiast wzmianki w niektórych kronikach zawdzięczamy fałszerzom z XVII stulecia. Juwin wspominany był w dniu 3 października.