Landrada

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: Land- 'kraj, region' i -rad / -rat 'radca, rada'. Formą męską jest Landrad, a żeńską Landrada.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Landrada, niem. Landrada, Landrata, Landrade.

Landrada, ksieni z Bilsen. Żyła mniej więcej w tym samym czasie, co wspominani powyżej Landoald i towarzysze. Najpierw była podobno eremitką. Potem w Bilsen, w belgijskiej Limburgii, rządziła założonym przez siebie opactwem. Późna, dwunastowieczna Vita dopatrywała się w niej krewnej Karolingów. Zmarła pod koniec VII stulecia. Ciało jej złożono najpierw w Wintershofen, a w r. 980 przeniesiono do Gandawy. Świętą wspominano w dniu 8 lipca.