Lantbert

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: Land- 'kraj, region' i -bert / -berth / -beracht / -brecht 'jaśniejący, wspaniały, błyszczący'. Jego formą oboczną jest LAMBERT.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Landbertus, Lambertus, niem. Landbert, Lantbert, Lamert, Lambrecht, Lamprecht.

Lantbert, biskup Freisingu. Na tej starej stolicy zasiadał w okresie szczególnie trudnym (937-957). Miasto żyło w strachu przed najazdami Madziarów, w kraju zaś dochodziło do niezadowolenia i niepokojów, wywołanych polityką Ottona I. Biskupowi przypisywano później, że w czasie napadu Madziarów cudownie ocalił katedrę. Zmarł 19 września 957 r. Już w XI w. pojawiły się oznaki oddawanej mu czci, natomiast elewacji i translacji relikwii dokonano dopiero w r. 1350.