Laudomar

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z elementów: Laud- / Laut- (swn. hl-t) 'sławny, głośny' i -mar 'sławny, szlachetny, znakomity'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Laudomarus, Laudemarus, fr. Laumer, niem. Laudomar, Laudemer, Laumer.

Laudomar, opat z Corbion. Wedle Vita, sporządzonej w IX w., urodził się około r. 530 na terenie diecezji Chartres. Tam też został kapłanem i przez jakiś czas duszpasterzował. Potem schronił się w borze pod Porche, gdzie zbudował sobie pustelnię. Gdy zebrało się wokół niego kilku uczniów, założył dla nich klasztor w Corbion. Zmarł w Chartres około r. 590. Relikwie przeniesiono później do Corbion, stamtąd zaś do Blois, gdzie powstało potężne opactwo Saint-Laumer. Wspomnienie obchodzono zawsze w dniu 19 stycznia.