Laura

Imię żeńskie pochodzenia łacińskiego; oznaczało pierwotnie kobietę pochodzącą z Laurentum koło Rzymu. Popularnie wiązane jest z łac. laurus 'warzyn' w znaczeniu 'uwieńczona wawrzynem'. Od czasów Renesansu uważane za imię poetyczne, jako że Petrarka poświęcił swojej ukochanej Laurze specjalny cykl sonetów. Laurze dedykowali też swoje strofy m.in. Fr. Schiller, Fr. Karpiński, Mickiewicz i Słowacki. Dziś częste jeszcze we Włoszech, a poza nimi uważane bywa za imię literackie.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem., wł. Laura, fr. Laure.

W literaturze hagiograficznej odnajdujemy pod tym imieniem dwie postacie: jedną z wczesnego średniowiecza, drugą z czasów najnowszych. Przedstawimy tu obydwie.

Laura, męczennica z Kordoby. Wedle dość późnych i słabo udokumentowanych opowieści była najpierw mniszką w Cuteclara. Około r. 856 została ksienią klasztoru. Oskarżona przed muzułmańskim sędzią, skazana została na zanurzenie w gorącej smole. Zginęła po trzech godzinach męczarni. W późnym Martyrologium hispanicum widnieje pod datą 19 października.

Laura Vicu-a urodziła się 5 kwietnia 1891 w Santiago de Chile. Gdy w kraju wybuchła rewolucja, rodzina schroniła się w Termuco, w pobliżu granicy argentyńskiej. Straciła tam ojca, który był wojskowym. Po urodzeniu drugiej córki, już po śmierci męża, matka, Mercedes Pino, przeniosła się do Quilquiké, w Argentynie. Pracę znalazła tam u niejakiego Manuela Moro, ale z czasem związała się z tym estanciero. Nie było to wówczas czymś osobliwym i wyjątkowym. Mercedes dbała o wychowanie córki, która też niebawem duchowe wsparcie i schronienie znalazła u Córek Marii Wspomożycielki w Junín de Los Andes. Tam to pogłębiła swe życie religijne i poczyniła wielkoduszne postanowienia. Kiedy powróciła do matki, Manuel Moro czyhać zaczął na jej cnotę, a gdy zdecydowanie oparła się jego zakusom, dotkliwie ją pobił. Po raz wtóry opuściła wtedy dom i schroniła się u sióstr, które z uwagi na sposób życia matki do zgromadzenia jej przyjąć nie chciały. Zmarła 22 stycznia 1904 r., ofiarowując życie w intencji matki. Jan Paweł II beatyfikował ją w r. 1988.