Letard

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: Leod- / Liud- / Liut- 'lud, plemię, naród' i -hard / -hart 'mocny, silny, trwały, srogi'. W dokumentach występuje w formach: Letard, Liuthard, Ludhard, Liethard, Luthert, Luther, Luter, Luder, Leuther.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Letardus, Leothardus, niem. Letard, Liuthard, Leodhard, Lutherd, Luthert, Luther, Luder.

Letard (biskup Senlis). Gdy Etelbert, król Kentu, pojął za żonę Bertę, córkę Oharyberta, króla Paryża, zagwarantował jej możliwość spełniania praktyk religijnych. Jako jej kapelan przybył wówczas na dwór Etelberta Letard, którego później chciano utożsamiać z jakimś biskupem Senlis. Letard celebrował w małym kościółku, pozostałym z czasów, gdy mieszkali tam zromanizowani Celtowie brytyjscy. O jego spotkaniu ze św. Augustynem, arcybiskupem Canterbury, historia milczy. Wolno stąd wnosić, że Letard zmarł przed r. 597. Wspominano go w dniach 7 lub 23 kwietnia.