Libert

Jest to zlatynizowana forma imienia germańskiego Lietbert, złożonego z członów: Liet- / Liut- / Leut- / Leud- / Leod- 'lud, naród, plemię' i -bert / -brecht 'jaśniejący, sławny, szlachetny'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Libertus, Liethbertus, fr. Liébert, niem. Lietbert, Lietbrecht.

W średniowiecznej literaturze hagiograficznej spotkać można trzech Libertów. Tu najzupełniej wystarczy przedstawić jednego z nich.

Libert, biskup Cambrai. Jak jego poprzednik, Gerard I (1012-1051), oraz następca, Gerard II (1076-1092) - był przedstawicielem episkopatu nazywanego cesarskim, z czasów poprzedzających reformy gregoriańskie. Za Gerarda I był archidiakonem. Gdy biskup umarł, pojechał do cesarza, aby mu wręczył pastorał. Otrzymał go razem z nominacją, nie był zaś, jak chcieli późniejsi, obierany przez kapitułę. W czasie swego pontyfikatu toczył spory z kasztelanem z Cambrai, swoim wasalem, a także z hrabią Flandrii, Robertem Frizonem, którzy uzurpowali sobie prawa do części dóbr biskupich. W r. 1054 przedsięwziął z wielkim orszakiem pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Dotarł jedynie na Cypr i do Egiptu. W Cambrai ufundował natomiast opactwo Świętego Grobu. Wielkoduszność okazywał również innym licznym klasztorom swej diecezji, połączonej wówczas unią personalną z diecezją Arras. Zmarł w r. 1076. Pochowany został w ufundowanym przez siebie opactwie. Wspomnienie obchodzono 23 czerwca.