Tego dnia świętują
staropolskie imię żeńskie, złożone z członu Bogu- ("Bóg", ale pierwotnie "los, dola, szczęście") i -chwała ("chwalić, sławić, dziękować"). Prawdopodobnie oznaczało "tę, która sławi szczęście", późn. "tę, która sławi Boga".To bardzo popularne w średniowieczu imię, z grupy imion dwuczłonowych. W części...
Zobacz więcejJest to dwuczłonowe imię słowiańskie, znane też w staropolskim w postaci Bogosław i Bosław (z zanikiem śródgłosowej sylaby). Bogosława, księcia pomorskiego, spotykamy w źródłach już pod r. 1168, ale w różnych dokumentach nazywany jest on także Bogusławem i Bogsławem. Zapiski źródłowe wskazują, że imię...
Zobacz więcejJest to zlatynizowana forma imienia germańskiego Lietbert, złożonego z członów: Liet- / Liut- / Leut- / Leud- / Leod- 'lud, naród, plemię' i -bert / -brecht 'jaśniejący, sławny, szlachetny'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Libertus, Liethbertus, fr. Liébert, niem. Lietbert, Lietbrecht. W średniowiecznej...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia greckiego. Greckie Theókl-s, od którego Tekla jest formą żeńską, utworzone zostało od przymiotnika theókl-s, theókleia. Pierwszy człon złożenia (theós) znaczy 'Bóg', a drugi człon -kléos 'sława, chwała'. W chrześcijaństwie zachodnim imię to nigdy nie uzyskało zbyt szerokiego...
Zobacz więcej