Lul

Imię pochodzenia germańskiego, genetycznie skrócenie imion dwuczłonowych z pierwszym członem Liud- / Liut- / Leod- 'lud, plemię, naród', np. imion w rodzaju Liutbald, Liutprecht, Liudfrid.

W Polsce nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Lullus, ang., niem. Lull, Lul, Lulle.

Lul, arcybiskup Moguncji. Urodził się około r. 710 w hrabstwie Wessex, w Anglii. Nauki pobierał w opactwie Malmesbury. W r. 732 przybył na kontynent i został współpracownikiem św. Bonifacego. Apostoł ludów germańskich polecił go Pepinowi Krótkiemu, a ten po męczeńskiej śmierci Bonifacego (754) naznaczył go na biskupa Moguncji. Jako taki założył dwa opactwa, w Hersfeldzie i w Bleidenstadcie, tak zaś przeciwstawił się Sturmiuszowi, który dla Fuldy wystarał się o autonomię. W r. 781 Lul otrzymał paliusz. Zmarł 16 października 786 r. Pozostawił po sobie ciekawą korespondencję. Prezentuje sie w niej jako człowiek wykształcony, troszczący się o książki, wrażliwy na uczucia przyjaźni.