Luminoza

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie żeńska forma cognomen Luminosus, w którego funkcji występuje przymiotnik pospolity luminosus, -a, -um 'jasny, widoczny, świetlany'.

W Polsce rzadko występuje w zakonach żeńskich.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Luminosa.

Luminoza z Pawii występuje w żywocie Enodiusza jako bogobojna niewiasta, której biskup powierzył na wychowanie swą młodszą siostrę Honoratę. Późni kronikarze miasta wspominają o tym, że razem z Liberatą i Specjozą pochowana została Luminoza w bazylice Św. Wincentego. Tamtejsi kanonicy obchodzili jej wspomnienie w dniu 9 maja. Nic ponadto o niej nie wiemy.

Źródła i literatura w Bibl. Ss. 8 (1967), 376. - Ikonografia w LCI 7 (1974), 403.