Maginwerk

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: Magin- / Megin- 'siła, moc, pragnienie, ochota' i -werk 'praca, zajęcie, dzieło, narzędzie'. Występuje w obocznych formach Mainwerc, Meinwerk.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Maginvercus, Mainverc, ang., niem. Mainverc, Meinverk, Maginvercus.

Maginwerk, biskup Paderborn. Był najznakomitszym ze średniowiecznych rządców tej diecezji. Urodził się około r. 970 w możnej saskiej rodzinie Immedinger. Nauki pobierał w szkołach katedralnych w Halberstadt i w Hildesheim, gdzie kolegował z przyszłym Henrykiem II. Otton III powołał go na dwór. Mianował go kanonikiem w Akwizgranie i kapelanem pałacowym. Po śmierci biskupa Paderborn, Retara, Henryk II wyznaczył go na osieroconą stolicę. Sakrę przyjął z rąk Wiligisa, arcybiskupa Moguncji. Katedrę, która spłonęła w r. 1000, kazał do reszty zburzyć i zbudować od nowa. Potem ufundował na przedmieściu opactwo benedyktynom i bogato je uposażył. Wybudował też dla opactwa kościół. W r. 1017 greccy budowniczowie wystawili z jego inicjatywy kaplicę pod wezwaniem św. Bartłomieja. Wedle modelu jerozolimskiej bazyliki Grobu Świętego powstała następnie tzw. Busdorf-Kirche, którą konsekrował w obecności cesarza. Temu ostatniemu i jego następcy, Konradowi II, służył wiernie. Zawdzięczały mu też wiele opactwa w Helmarshausen i Schildesche. W szkole katedralnej dbał o dyscyplinę i poziom nauczania. Tworzył nowe parafie. Dbał o właściwe gospodarowanie dobrami biskupimi. Dla tych wszystkich zasług nazwano go drugim fundatorem diecezji. Zmarł 5 czerwca 1036 r. Pochowano go w katedrze.