Magnobod (Magnobold)

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: Magin- / Magan- / Megin- 'siła, moc; pragnienie, ochota' i -bod - -bald, -bold 'mężny, odważny'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Magnobodus, Magnobaldus, Magnoaldus, fr. Magnaud, Maimbeuf, Maimboeuf.

Wymienia się co najmniej dwóch świętych dawnej Galii, którzy nosili to imię. Jeden, czczony w Besançon, dawno już jest zapomniany, a jego cześć nigdy nie odgrywała większej roli. Drugi to

Magnobod z Angers. Widnieje on na liście tamtejszych biskupów. Na tę stolicę wstąpił prawdopodobnie około r. 610. W każdym razie widnieje w aktach synodów, które odbyły się w latach 614 (Paryż) i 627 (Clichy). Może wkrótce po tej ostatniej dacie rozstał się z życiem, bo w późniejszych dokumentach już go nie spotykamy. Wspominany był w dniu 16 października. Ongiś wzywano go jako opiekuna bydła domowego.