Matronian

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen utworzone sufiksem -ianus od pierwotnego MATRONA. Matronian to 'należący do Matrony, poświęcony bogini Junonie obdarzonej przydomkiem Matrona'.

W Polsce imię nie było używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Matronianus.

Matronian, pustelnik. Wymieniony jest w późnym zestawieniu, znanym pod nazwą Liber notitiae sanctorum Mediolani. Wedle tego katalogu miał być pustelnikiem, pochowanym przez św. Ambrożego. Przeczą temu inne dane, które pozwalają równocześnie na przypuszczenie, że doszło do osobliwego qui pro quo: za Matroniana wzięto nazwę miejscową Madreniano. Nie jest ponadto wykluczone, że w kościele - miejscu rzekomego przechowywania relikwii - czczono ongiś św. Martyniana, siedemnastego biskupa Mediolanu. W każdym razie o Matronianie nic konkretnego nie wiemy. Liber notitiae jako dzień jego wspomnienia odnotowuje 14 grudnia.