Memoriusz

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen, którego podstawę stanowi wyraz pospolity memor, -oris 'pamiętający, mający dobrą pamięć, wdzięczny; mściwy'. W piśmiennictwie też Nemorius.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Memorius, ang. Memorius, fr. Mémoire, wł. Memorio.

Memoriusz z Périgueux. Czczono go najpierw kościele nazywanym Saint-Pierre le Vieux, potem w kościele Św. Frontona. Co drugi rok urządzano tam uroczyste procesje, w których uczestniczyła okoliczna ludność. Targi, które towarzyszyły tym uroczystościom, nazywano Sen Memori. Wszystko to tłumaczono na dwa sposoby. Wedle pierwszej hipotezy Memoriusz był męczennikiem, którego ciało św. Fronton odnalazł w Egipcie. Wedle drugiej hipotezy kult zrodził się z błędnej lektury martyrologicznego wspomnienia: Memoriae martyris innocentis. Wedle jednej i drugiej hipotezy chodziłoby o któregoś ze Świętych Młodzianków. Wspomniane święto obchodzono 26 maja, potem przeniesiono je na 1 czerwca.