Oktawiusz

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie nomen gentilicium od rodu rzymskiego Octavia (Octavii). Zatem Octavius to 'należący do rodu Octavia'. Nazwa rodu zaś wywodzi się z pierwotnego praenomen Octavus 'ósmy z kolei'.

W Polsce imię rzadkie, pojawia się od w. XIX.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Octavius, fr. Octave, ros., ukr. Oktavij, wł. Ottavio.

Oktawiusz, Salvator i Adwentor. Powiedziano o nich, że lepiej zaświadczony jest ich kult, aniżeli tożsamość. Mieli być męczennikami ze słynnej Legii Tebańskiej. W rzeczy samej Ennodiusz z Pawii zaświadczył pod koniec V stulecia, że w Turynie odwiedził bazylikę, w której ich czczono. W w. VI widnieli już w Martyrologium Hieronimiańskim, i to pod dniem 20 listopada. Wedle ich Passio uniknęli masakry, w której zniszczono Legię, i schronili się w Turynie. Tam zostali pochwyceni i umęczeni. Ich ciała miała odnaleźć jakaś bogobojna niewiasta, pochował je zaś biskup Wiktor, który zresztą nie widnieje na wczesnych listach biskupów turyńskich. Zapis z Martyrologium Hieronimiańskiego przeszedł poprzez Usuarda do Martyrologium Rzymskiego.